Blog van 24-08-2020: HECHTING, ANGST EN LOSLATEN:

Hechting is een veelomvattende term; en we kunnen als persoon aan veel personen en dingen  gehecht zijn.  Bijvoorbeeld: aan  familieleden, geld, gezin,  spullen, beroepsstatus, geliefde, kinderen, zelfbeeld, dromen, geloofssystemen, waarden & normen, illusies en zoveel meer. Eigenlijk ben je verbonden aan hetgeen je mijn of ons/onze voor zet.
Wat ik door mijn vak als verloskundige op haptonomische basis natuurlijk veel tegen kom: de verbondenheid van (aanstaande) ouders aan hun zwangerschap en pasgeboren baby. Deze hechting is door trauma soms met angst, verdriet of boosheid vermengd. Logisch als je lang doet over spontaan zwanger worden en of zelfs een infertiliteitstraject gedaan hebt. Of als je gestart bent met verscheidene miskramen. Of als je medisch geschoold bent en alle pathologische mogelijkheden kent: dingen die mis kunnen gaan in deze periode. Of  juist veel mis hebt zien gaan in je directe omgeving op zwangerschap/geboorte gebied. De lijst is eindeloos.

Geestig genoeg heb ik zelf nooit ambitie gehad zelf zwanger te willen worden, maar ik kan het gevoel me zó goed invoelen. Vaak heb ik mezelf afgevraagd, waarom het vak toch zo boeiend voor me blijft. Dat mijn hart en ziel volgend in mijn carrière; zelfs na een paar keer heen en weer verhuizend tussen Nederland en Portugal de "calling" van zwangerschap, geboorte en pasgeborene zo sterk blijft. Het antwoord wat dan in me op blijft komen; al decennia lang is: mijn wens voor een goed welzijn van ongeboren en pasgeboren baby's; waar ik in mijn vorige blog over schreef. Vele decennia heb ik me hierin verdiept voor mensen in mijn praktijk. Mijn focus is op baby's gericht; maar daarvoor is de zwangere met partner natuurlijk de spil én het aanspreekpunt. Bij iedere controle, klacht en bezoek werk ik bewust of onbewust aan de band tussen (zwangere) ouders en on- of pasgeboren hun baby . Het is namelijk best moeilijk om je te hechten aan iets wat nog verborgen of onwerkelijk voelt. 

Tijdens de haptonomie-opleiding hebben we het volgende uitgelegd gekregen: Angst voor verlies is één van de belangrijke factoren om je niet volledig te hechten. Het paradox zit in het feit: dat om iets goed te kunnen loslaten; een goede hechting nodig is. Angst doorbreken is dus echt super belangrijk in deze fase en daar zet ik me erg voor in. Waar toont die angst zich in: Eerst in angst juist wél zwanger te worden, in de anticonceptie periode; en dan is het wennen als de zwangerschapswens opduikt. Ik heb het eerder al benoemd dat het zwanger worden voor sommigen al traumatisch kan zijn; maar ook een ongeplande zwangerschap bevat ook veel twijfel en angst. De zwangerschap accepteren is dan de eerste stap naar een gezonde hechting met je kindje. Foliumzuur, wat wel en niet te eten, diagnostische testen, echo's of het hartje wel klopt. de onbezorgde hechting aan de eerste maanden zwangerschap is echt verleden tijd. De balans van angst en vertrouwen blijft kwetsbaar: van : "gelukkig nu is het levensvatbaar"--> naar angst voor afwijkingen en de bevalling.  Alle emoties aanvaarden als een factor in dit proces; maar de blik op vertrouwen hebben: Dat is mijn zienswijze op dit proces. De angst valideren, begrijpen waar deze vandaan komt en dan de toestand van het kindje benoemen. Voor mij is dat echt de bindende factor gebleven. Een kracht en talent om dat in te kunnen voelen; zonder dat ik er een emotionele lading op heb in mijn eigen leven. Buiten het feit dat ik natuurlijk zelf ooit een baby was. Ik ben ervan overtuigd dat dit feit de basis is voor mijn werkpassie.

Hoe dan ook. Ik ben er voor iedereen die denkt iets van mij te kunnen leren. Want waar houdt de verloskunde op en start coaching of begeleiding? Vertrouwenspersoon is hoe ik vaak gezien wordt. Maar ook soms als een gezellig babbelende informatie baken.
Het maakt mij niet uit welke rol ik in het geheel speel bij zwangere ouders en wat hun beweegreden is om mij te willen raadplegen. Of  samen met doulas, collegae verloskundigen of artsen. Iedere rol is belangrijk!!.

Mochten er mensen zijn die dit erg aanspreekt. Contact me gerust. Ik ken nog vele mensen die enigszins energetisch  aan mij verbonden zijn; door hun zwangerschap van soms meer dan 20 jaar geleden. Gewoon een plekje in elkaars hart; door het samen meemaken van een intens mooie, maar spannende periode. Een gezonde hechting, die er gewoon mag zijn. Wie zegt dat je de gevoelsband met cliënt (van mijn oogpunt); of van je verloskundige (van cliënt oogpunt) moet loslaten. Niemand toch? Gek genoeg komt daar soms geen persoonlijk woord of ontmoeting aan te pas. Het voelt dan wederzijds zo; en de bevestiging daarvan blijkt vaak uit een bericht of opmerking op social media.

Het moraal van dit verhaal: Mocht je minder prettige gevoelens tegenkomen in jezelf rondom zwanger worden, zwangerschap en/of ouderschap. Valideer dat in jezelf, laat je gerust stellen of troosten en vraag jezelf af: hoe je de balans steeds richting vertrouwen krijgt. Mijn stokpaard blijft hierin: leer naar je kind toe voelen op ieder moment dat de angst opduikt.

Voor mensen met een beladen zwangerschapswens: het klinkt wazig; maar je kan echt voelen naar je toekomstig kindje. Het hoeft niet een droom te zijn die spiritueel of in je mind slechts bestaat. Een zwangerschap kan als een energie dicht bij je gevoeld worden.

https://sakuraclinics.nl/ : Voor persoonlijke begeleiding bij het verbeteren van vruchtbaarheid; is zeker een aanrader. 

Kimiko is fertiliteitsarts en tevens ervaringsdeskundige. Ik ken haar persoonlijk en ze zal vast en zeker heel waardevol in je "zwanger worden" proces zijn.

Wederom dank voor het lezen van deze blog en ik sta altijd open voor vragen of feedback.

Heel veel warme, hartelijke groeten uit Fuseta, Portugal
Marlene Gerrits, verloskundige 
wereldwijdzwanger@gmail.com